Vergeten

Ik heb ervan geproefd, en nu wil ik meer...

Ik was het vergeten hoe het was. Echt.
Ik wist het gewoon niet meer. Ik wist niet meer dat ik mij zo kon voelen.
Ik wist niet meer dat het zo leuk was. Dat het zo leuk kon zijn. 
Want na jaren het niet meer te doen, was het gevoel volledig uit mijn geheugen gewist. 
Want eens je een baby hebt, doe je het niet meer. Of toch niet vaak. En als je het wel doet, is het maar even. 
Want je bent moe. Zo moe! Gebroken nachten, huiluurtjes, krampjes, noem maar op. En dat vreet energie. En ondertussen ga je nog werken. En het huishouden, dat moet ook nog gebeuren. En als de dag dan ten einde is, en je nog eventjes tijd over hebt, wil je slapen. Gewoon slapen. Want dat doe je, ieder vrij moment. Slaap inhalen. 
En als er eindelijk weer wat rust en tijd komt, komt er nog een tweede kind. Dan blijft er helemaal niets meer over. Zelfs de kleine dutjes en minuutjes rust vallen weg. En dan ben je kapot. En leef je op automatische piloot. En al de extra dingen vallen weg. Je hebt er gewoon de fut niet voor.

Maar nu, nu de kinderen toch al iets van zelfstandigheid hebben en meestal netjes doorslapen, nu begin ik weer wat energie te voelen. Nu heb ik weer wat vrije momenten. En ik krijg zin. 
Zin om dingen te doen. Zin om dingen te ondernemen.
En dan op een gegeven moment doe je het weer eens. En deze keer heb je terug de energie om tot het einde te gaan. Om door te gaan. Want slapen doe je genoeg. En de slaap die je laat, kan je nu wel inhalen.

En ik was het echt vergeten! En het voelt zo goed. Zo goed!
Om je eens compleet te laten gaan. Om al je zinnen te verzetten. Volledig. Om te lachen, te zingen, te dansen. Om de muziek door je lijf te voelen gaan. 
Om te genieten! 
Want uitgaan, is iets wat ik vroeger heel graag deed. En ik heb ontdekt dat ik het nog steeds heel graag doe...
En het is iets wat ik ga blijven doen. Nu vergeet ik het niet meer. Nooit meer.

Reacties

Populaire posts