Autifeest

We hebben het dit jaar overwogen. Een verjaardagsfeest onder vriendjes. A-vriendjes. Maar hoe begin je daar aan?
Welke kindjes nodig je uit?

Want zoon 1 zit in een A-klasje. Een autiklasje met 8 autikindjes. Ieder met zijn eigen vorm van Autisme. 
En in tegenstelling tot al die kleutervriendjes van zoon 2, ken ik geen enkel klasgenootje van zoon 1.Hoe kan dit?

In het bijzonder onderwijs staat er geen meute ouders aan de schoolpoort te wachten op hun kind. Het grootste deel van de kinderen worden ‘s ochtends met de ‘begeleide bus’ thuis opgehaald en na school weer netjes afgezet.
Heel fijn, maar als één van de weinige ouders die hun kind wel zelf naar school brengen, sta je daar ongeveer in je eentje. Niet echt bevorderlijk voor het onderlinge oudercontact.

En in tegenstelling tot zoon 2, kleuter, N-kind, wordt zoon 1 niet wekelijks gevraagd door klasgenootjes voor speelpartijtjes.Want zoon 1, A-kind, is niet zo een team player. Hij is meer een alleenheerser tijdens het spelen. Zijn way, of de highway. Niet echt aantrekkelijk voor klasgenootjes.
Al speelt hij wel graag met andere kinderen, zolang ze zich maar aan zijn regels houden.

Extra moeilijkheid, een vreemd kind in huis halen is één ding. Een vreemd A-kind, is toch nog iets anders. Allemaal kindjes die de sociale vaardigheden van het samenspel niet in hun kennispakket hebben zitten. 
Dit jaar was ook de eerste keer dat zoon 1 er zelf achter vroeg. Een verjaardagsfeest voor zijn vriendjes. Dus we twijfelden. Maar we hebben het niet aangedurfd. Om verschillende redenen. Maar de grootste reden was, dat we geen flauw idee hadden hoe we eraan moesten beginnen. 
We hebben in de plaats samen een uitstapje gemaakt naar een kasteel. Dat vond hij ook heel leuk.

Maar op een dag kwam zoon 1 thuis van school met een kaartje. Een uitnodiging. Voor een verjaardagsfeestje.
Een kindje/vriendje uit zijn A-klas gaf een feestje. En of mijn A-zoon ook kwam. Er werd rekening gehouden met rust en prikkels. HOERA..
Na wat berichtjes heen en weer bleken de ouders al enige ervaring te hebben met Autifeestjes. Dat stelde me toch al enigszins gerust.
Dus een week later stonden we met cadeau aan te bellen bij het jarige vriendje. Zoon 1 sprong bijna uit zijn vel van excitement. De jarige deed met en grote smile op zijn gezicht open, al even excited.
Even een drukte van jewelste met verschillende ouders, en een bende opgewonden kinderen. Tot hier geen verschil met ieder ander verjaardagsfeest.

De mama des huizes legde al snel uit waar het dagschema voor de kinderen hing, dat er een snoezelkamer was om even tot rust te komen, dat ze nog enkele familieleden had opgetrommeld om de kinderen in de gaten te houden. Ze zag al snel het spanningsniveau van enkele kinderen stijgen door al die aanwezige ouders, dus werden we vriendelijk verzocht om te vertrekken zodat de rust kon wederkeren.Ondertussen was mijn zoon al de doos met Lego aan het leeghalen en begonnen aan een bouwwerk. Met een klein hartje liep ik samen met de andere ouders naar buiten.
Het moment om even contact te zoeken met die andere ouders. Ook zij wilden graag nummers uitwisselen, zodat er eens afgesproken kon worden voor speeldates. Met een gsm vol nieuwe nummers vertrok ik richting huis.

De klok heb ik angstvallig in de gaten gehouden, en mijn gsm iedere 5 minuten gecheckt, maar er kwam geen melding dat ik mijn zoon vroegtijdig moest ophalen. Dus stond ik op het afgesproken uur terug aan diezelfde voordeur.

En daar zat hij, flink aan tafel, de laatste frietjes nog binnen te spelen.
Hij was flink geweest. Heel aangenaam, en heel beleefd verzekerde de mama me.
Ze hadden samen een film gekeken, buiten gespeeld, en taart gegeten.
Hij had zelfs een tijdje gesnoezeld in de snoezelkamer. 
Hij kreeg nog een zakje lekkers als afscheid. 

Mijn kind zo fier als een gieter dat het deze keer hij was die naar een feest was geweest, en dat hij deze keer tegen zijn broer kon vertellen wat hij allemaal had gedaan. 
En ik zo fier als een gieter dat mijn A-zoon dat allemaal zo goed had gedaan!



Reacties

  1. Wat een leuke ervaring voor Iker! En ook voor jullie natuurlijk!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts