Spring in't veld


De reden voor deze blog, gedeeltelijk toch, is om mijn zorgen wat van mij af te schrijven. En die zorgen, die gaan meestal over zoon 1.

Maar..
Ik heb ook nog een andere zoon...

Zoon 2, of mijn N-kind, zoals ik hem hier al wel eens heb genoemd.
In al de zorgen rond zoon 1, wordt er dikwijls niet zoveel gezegd over zoon 2.

Maar hij is er wel degelijk! 
Ik stel hem even voor:
Zoon 2 is net gestart in de tweede kleuterklas. 4 Jaartjes oud, en al 4 jaar een vrolijk, lief, sociaal, goedgezind mannetje. 

Een jongen die alles graag doet. Eentje die het allemaal niet uitmaakt wat we gaan doen, die graag buiten speelt, en binnen, en graag weggaat,... eentje die alles lust (behalve groentjes) en bijna altijd doet wat je vraagt... 

En ook op school gaat alles van een leien dakje.
De juffen zien hem graag komen. En ook de andere kleuters hebben hem graag. Want zoon 2 is één van de populairste kinderen van de school.
En dus heeft hij vriendjes. Heel veel vriendjes.
En vriendinnetjes natuurlijk.

De oudercontacten, die gaan altijd vlotjes. Heerlijk is het om te horen hoe goed het gaat. De juffen vinden het altijd moeilijk om een werkpuntje op te noemen.
Ontwikkeling, dik in orde
Gedrag, hoogste score
Niets op aan te merken. 
Doe zo verder... 

Natuurlijk heeft hij ook wel eens zijn momentjes... Dat eigen willetje is zich goed aan het vormen op het moment. Maar dat moet. Wat eigenheid en weerbaarheid moet hij zeker hebben. 

Maar bovenal is mijn zoon 2 gewoon een heerlijk kind om je geen zorgen over te maken. Die komt met al zijn charme wel op zijn pootjes terecht. 


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts