Start...

Normaal ben ik niet zo een schrijver. Helemaal niet eigenlijk! Maar de laatste tijd wil ik het eens allemaal gezegd hebben.. Dus bij deze...

Ik begin bij het begin:
Dit ben ik..

ELLEN
In de eerste plaats ben ik gewoon mezelf, 32 jaar, ik hou van lekker eten, lachen, samen met mijn vrienden en vriendinnen wat rondhangen, liefst met een cava, wijntje of ander lekker binnen handbereik. Ik ga graag eens uit, stappen, winkelen, marktjes doen, koffies drinken, gewoon gezellige dingen. Ik hang ook wel eens graag op de zetel, lezen of tv kijken, gewoon de dingen die iedere vrouw wel leuk vindt.Van 'sport' doe ik yoga, gewoon op mijn matje hier ergens in huis, ergens waar ik 2 vierkante meter plaats vind. Heerlijk! Even zen, tot jezelf komen en ook nog wat aan de conditie werken. Gewoon heerlijk.

Op de tweede plaats ben ik een echtgenote. Ondertussen bijna 3 jaar getrouwd. Met mijn man. Vriend. Partner.

Wat ik zeker ook ben is een moeder. Rol nr 3. Moeder van 2 jongens: Oudste zoon 6 jaar, zit in zijn laatste kleuterklas, en Jongste zoon, bijna 4, nog enkele dagen 3. Jongens. Een jongensmama, dat ben ik.

Mijn job; ik ben opvoedster. Of ja 'begeleider' zoals dat heet. Ik werk op een internaat met jongeren, pubers, met gedragsstoornissen. Heel leuk! Heel boeiend! De job van mijn leven. Echt!

4 Kanten van mij, 4 'iks', 4 rollen die ik speel/ben doorheen mijn leven. Maar vooral ben ik mezelf. Allé nee, ik probeer vooral mezelf te zijn. Want dat vind ik net moeilijk. Vroeger als kind kon je niet anders zijn dan jezelf, want wie zou je dan anders zijn? Natuurlijk was ik ook prinses, en toverfee en een zeemeermin, maar in het echt was ik gewoon ik.
Maar gaandeweg word je vanalles. Je wordt ouder, je wordt student, er worden dingen van je verwacht. Je leert iemand kennen en wordt partner, je past je aan, je houdt rekening met, je zet je principes al eens opzij, je sluit compromissen,... Je krijgt een job, en ook daar zijn er verwachtingen, je past je aan, en telkens verander je iets aan jezelf.

En dan word je moeder... what a life changer! Plots ben je er niet meer voor jezelf, maar leef je ook voor iemand anders. Jij draagt die verantwoordelijkheid. Je maakt een nieuwe persoon, je vormt hen, hopelijk tot een fantastisch mens. Maar wat een taak...

En dit alles vormt je leven, vormt wie je bent, wie je bent geworden.

Maar soms denk ik; waar in heel dit verhaal is die prinses, fee of zeemeermin gebleven? Onderweg, tussen al mijn nieuwe rollen, ben ik hen kwijt geraakt.

Dit is mijn zoektocht, naar mijn oorspronkelijke ik.

Liefs Ellen

Reacties

Populaire posts