Het A-handboek

Hoe gek het ook klinkt, ik ben effectief begonnen aan een handleiding voor mijn A-kind.

Ik heb al zo dikwijls verkondigd dat hij met een handleiding komt, maar ja, spreekwoordelijk dan.

Ik heb de laatste tijd veel moeten observeren en nadenken over zijn gedrag. Dit omdat ik een aanvraag voor verhoogd kindergeld heb ingediend.
En het idee voor de handleiding kwam er omdat ik laatst een gesprek had met familie over de kenmerken van zijn autisme, en dat zij uit de lucht kwamen vallen. Zij hadden totaal geen idee dat mijn A-kind de wereld heel anders interpreteert dan N-mensen.

Voor ons als ouder zijn er zoveel dingen  al zo vanzelfsprekend, dat we niet meer stilstaan bij al de kleine signalen die hij geeft, of al de eenvoudige trucjes die we toepassen bij hem. Alles gaat automatisch.

Dus ik ga het eens oplijsten. Alles. Zijn gedrag, wat dit betekent, wat we dan doen,... een handleiding dus.

Want het probleem met ASS is dat er duizend en één kenmerken zijn, en ieder  kind met ASS heeft er een aantal van. Soms enkele dezelfde, zoals de nood aan structuur en duidelijkheid, maar heel dikwijls ook verschillende. Veel verschillende. En dat maakt het zo moeilijk. Want hoeveel boeken ik rond autisme ook lees, mijn zoon past nooit helemaal binnen dat profiel. Dus schrijf ik het zelf maar, dat boek met kenmerken. Of beter: 'Mijn A-kind-vertaalboek; hoe wij (over)leven in zijn A-wereld.